Hipospadias Tedavisi

Hipospadias Tedavisi

Hipospadiasın tedavisi cerrahidir. Derecesine ve cerrahın tecrübesine göre değişen, 300′ ü aşan cerrahi onarım tekniği tanımlanmıştır. Hastalığın yarattığı psişik, kozmetik ve fonksiyonel sorunlar vardır. Bazen koronal bir hipospadias olgusu, yalnızca psişik ve kozmetik nedenlerden dolayı tedavi edilmesi gerekirken, perineal bir hipospadias olgusunun, fonksiyonel yönden tedavi edilmesi gerekir

Cerrahi onarım yaşı konusunda farklı görüşler vardır. Günümüzde anestezideki gelişmeler sayesinde anestezinin getireceği risk, ö.ncı aydan itibaren tüm yaşlarda benzer bulunmuştur. Bu nedenle, elektif ameliyatlar altıncı aydan sonraya bırakılmalıdır. Cerrahi aletlerde ve dikiş materyallerindeki gelişmeler de, bu yaşlarda üretral onarımı mümkün kılmaktadır. Ruhsal gelişim ve diğer etkenler göz önüne alındığında, cerrahi girişim için en uygun yaşın 6-12 ay arasında olması gerektiği, kabul gören bir görüş olmuştur. Bu yaşlarda penil cerrahinin zorluğu nedeniyle, penisi büyüten bazı medikal girişimler önerenler vardır. Bu amaçla % 5′ lik testosteron kremleri 3 hafta süre ile genital bölgeye sürülür. Dihidrotestosteron kullanıldığı gibi, testosteron propiyonat haftada bir kez olmak üzere 3 hafta süre ile kas içine enjekte edilebilir. Tüm bu tedavilerin yararını, kendi vakalarında görmediklerini bildiren araştırıcılar da vardır.

Hipospadias cerrahisinin geçmişi: Milattan Sonra 10-200 ncü yıllarda Neliodanus ve Antyllus’ un hipospadiası, meatusun distalindeki penil şaftı keserek tedavi ettiklerini görmekteyiz.

1838′ de Dieffenbach, glansta oluşturduğu yeni meatus ile distal üretra arasına bir kanül yerleştirerek, bunun epitelle kapanmasını amaçlamıştır. Skrotal cilt ilk defa 1861’de Bouisson tarafından üretral onarımda kullanılmıştır. 1869′ da Thiersh, lokal penil doku flebini önce epispadyasta, daha sonra da hipospadiasta kullanmış ve perineal üriner diversiyonu ilk defa tarif etmiştir. 1874’de Dublay, santral penil cildi tübülerize etmiş ve daha önce kordinin serbestleştirilmesi sırasında oluşan lateral penil cildi de yeni üretrayı örtmek için kullanmış. 1950 yılında bu teknik Denis-Browne tarafından popülerize edilmiştir. 1891’de Rosenberger ve Landerer, 1892′ de Bidder, 1907′ de Bucknall üretroplasti için skrotal dokuyu kullanmışlardır. 1896 yılında Hook, üretroplasti için vaskülerize prepusyal cilt kullanmış. Bu teknik 1950 yılında Davis tarafından tanımlanan yönteme benzemektedir. Davis, penil lateral oblik flepleri de tanımlamış ve 1951 yılında bu teknik Broadbert tarafından popülerize edilmiştir. 1897′ de Beck ve Hacker, supkoronal vakalarda üretrayı glansa ilerletme yöntemini tanımlamışlar ve bu yöntem, 1981′ de Waterhouse ve Glassberg’ in tanımladığı yönteme benzemektedir. 1917′ de White ve Martin, şimdiki Turner Wanwic2in yöntemine benzeyen skrotumdan hazırlanan rotasyone flep kullanmışlardır ( Duplay tipi üretroplasti). 1913’de Edmuns, dorsal prepusyal cildi ventrale taşımış ve bu teknik 1955 yılında Byars tarafından popülerize edilmiştir.

Görüldüğü gibi hipospadias cerrahisinde 300’ü aşan tekniğin varlığıyla birlikte tarihsel gelişimi özetlemek, sayfalarca yer kaplayacak gibi görünmektedir. Yine bu gelişim süreci içinde hipospadias cerrahisinde tek aşamalı ve iki aşamalı yöntemler, değişik zamanlarda birbirlerine üstün tutulmuşlardır.

Tek ve iki aşamalı yöntemler

İki aşamalı yöntemler: Kordinin serbestleştirilmesi ve dorsaldeki prepusyal cildin ventrale taşınması l.nci aşama; bundan en az 3-6 ay sonra üretranın oluşturulması 2nci aşamadır. İki aşamalı yöntemler daha çok Horton, Byars ve Baran tarafından ciddi hipospadias olgularında kullanılmıştır.

Tek aşamalı yöntemler: Bu yöntemlerde, penisin normal kan akımı bozulmadığı ve iki seanslı onarımlarda İnci seansa bağlı olarak gelişen skar dokusu olmadığı için, başarı şansı daha yüksektir. Ancak ciddi kordisi olan proksimal hipospadias olgularında, iki seanslı yöntemler tercih edilmelidir.

Hipospadias cerrahisinde amaç:

1- Normal koitusa izin verecek düzgün bir penis elde etmek 2-Meatusu glansın tepesine taşımak
3- Simetrik ve düzgün bir glans oluşturmak
4- İleri doğru normal çapta ve tazyikte idrar akımı sağlamak
5- Fistülsüz, darlıksız, kılsız, divertikülsüz bir üretra elde etmekBu amaçlara ulaşmak için, olgunun tipine uygun yöntemi seçmek ilk şarttır. Günümüze kadar özel isimleriyle tanımlanmış 300′ den fazla onarım tekniği bildirilmiştir. Bilinen şu ki; distal tip hipospadiaslarda Mathieu, Magpi ve Duccett’in transvers onlay flepi, daha proksimal hipospadiaslarda, Ducckett’in transvers ada flebi, lokal penil ve skrotal cildin kullandığı yöntemler ve bunların da bulunmadığı kompleks olgularda serbest greftler ( Ağız mukozası, mesane mukozası) temel tedavi şekilleridir

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.